Słodko usposobione i kochające koty perskie słyną z długich, powiewnych sierści i okrągłych, przypominających pluszaki pyszczków. Mają piękny ekskluzywny wygląd rasowych kotów rodem z najlepszej kociej arystokracji tapczanowej. Dowiedz się wszystkiego, co musisz wiedzieć o rasie kotów perskich. Szukasz nowego zwierzaka, kota dla siebie? Konieczne przeczytaj i sprawdź jaki jest kot perski charakter cena pielęgnacja. Zobacz jak pięknie wygląda!
Konieczne przeczytaj i sprawdź jaki jest kot perski charakter cena pielęgnacja!
Kot perski to jedna z najbardziej rozpoznawalnych i uwielbianych ras kotów na świecie. Są znane i hodowane szczęśliwie przez swoich właścicieli już od XVII wieku. Wyglądają uroczo ze swoimi długimi, powiewającymi płaszczami puszystego futra i płaskimi pyszczkami. Trudno się oprzeć ich urodzie i wdziękowi. Posiadanie Persa to od zawsze również zaszczyt i wielki prestiż. Koty perskie nie sa bowiem tanie. Jest to rasa średniej wielkości i poważnie traktuje swoją rolę kochającego towarzysza.
Koty te zawsze są gotowe, by w każdej chwili być pogłaskane i rozpieszczane. Ten piękny kotek występuje w szerokiej gamie kolorów i kombinacji kolorystycznych sierści. Po kupnie jako kocięcia, szybko dogaduje się ze wszystkimi członkami rodziny, w tym także innymi zwierzakami w domu. Trzeba tylko włożyć dużo pracy w ich pielęgnację, ale nie ma bardziej kochającego kota od Persa.
Kot perski historia rasy.
Nikt nie wie dokładnie, kiedy i gdzie pojawił się pierwszy kot perski. Jednak w XVII w. te długowłose piękności sprowadzano do Europy z dzisiejszego Iranu, który wtedy był nazywany Persją. W XIX w. wprowadzono je do Wielkiej Brytanii, gdzie prezentowano je na wystawie w Crystal Palace. Królowa Wiktoria szczególnie interesowała się tą rasą i posiadała kilka Persów w swoim życiu. Jednego z nich nazwała White Heather. Kot ten pozostał w Pałacu Buckingham po jej śmierci.
Przywiązanie królowej do tych kochających zwierząt pomogło uczynić je popularnymi wśród Brytyjczyków. Rozprzestrzeniły się też w innych krajach Europy Zachodniej. Pierwsze koty perskie przybyły do Stanów Zjednoczonych pod koniec XIX w. W 1906 r. jako pierwsza rasa została zarejestrowana w nowo powstałym Stowarzyszeniu Miłośników Kotów.
W latach 50. XX w. hodowla selektywna stworzyła koty perskie o bardziej płaskich twarzach i okrągłych głowach. Ze względu na królewską postawę i starożytny rodowód, Persy przez dziesięciolecia odgrywały też główną rolę w sztuce, reklamie i fotografii. W rzeczywistości największy obraz kotów, jaki kiedykolwiek sprzedano, zatytułowany „Kochankowie mojej żony”, przedstawiał zarówno koty perskie i tureckie koty angorskie.
Dziś Persy to jedna z najpopularniejszych ras kotów na świecie.
Kot perski wygląd zewnętrzny, pokrój.
Nie można pomylić kota perskiego, gdy go zobaczysz. Te kultowe koty są dobrze znane ze swoich grubych puszystych futer, dużych oczu i krępych ciał. Ale jest jedna cecha, która od razu przychodzi na myśl, gdy myślisz o wyglądzie Persa. Chodzi o ich urocze pyszczki. Te koty to średniej wielkości rasa, z samicami ważącymi 3-4,5 kg i samcami o nieco większej wadze 4-6 kg.
Ich długa, puszysta i lśniąca sierść występuje w wielu kolorach, w tym pomarańczowym, szarym czy kremowym. Ich duże oczy są zazwyczaj błyszczące miedziane, zielone, orzechowe lub niebieskie. Z biegiem lat wyłoniły się dwie formy kota perskiego – wystawowa i tradycyjna, zwana też jako lalkowata.
Pokazowe Persy są zwane także „Peke-face”, ponieważ przypominają psy pekińskie. Mają na ogół bardziej płaskie pyski, mniejsze uszy, grubszą sierść i większe oczy, niż Persy tradycyjne. Koty perskie tradycyjne o laleczkowatej twarzy mają mniej wyraźne rysy i bardziej przypominają pierwsze zarejestrowane zdjęcia tej rasy.
Ale niezależnie od tego, czy twój kotek ma twarz Peke czy lalkowy, zawsze ma ten sam słodki wygląd. Każdy też wymaga codziennego intensywnego szczotkowania, aby delikatna długa sierść się nie splątała i nie skołtuniła.
Kot perski charakter
Persy to koty spokojne i słodkie. Te ciche, eleganckie piękności to chodzące gołąbki miłości, których głównym celem w życiu jest uwielbianie i bycie uwielbianym. Każdy kot jest jednak indywidualnością. Oznacza to, że pojedynczy kot może nie wykazywać temperamentu przypisanego Persom. Ogólnie rzecz biorąc, Persy są jednak znane jako koty spokojne, towarzyskie i czułe, które uwielbiają być głaskane i przytulane.
To szczęśliwe i ciekawskie koty. Są też solidnie zbudowane, więc jest mało prawdopodobne, aby próbowały wspinać się po zasłonach i skakać po meblach. Zwykle więc grzecznie drzemią leniwie na najwygodniejszej poduszce na tapczanie. Dogadują się również ze wszystkimi domownikami ludźmi i zwierzętami, w tym psami.
Muszą być jednak dobrze socjalizowane w młodości. Są też wystarczająco energiczne do kocich zabaw, choć nie lubią ich robić zbyt często.
Kot perski potrzeby życiowe.
Chociaż wyglądają jak kocie modelki, to opieka nad kotami perskimi nie wymaga żadnych wyszukanych udogodnień. Trzeba tylko nie zaniedbywać ich codziennego szczotkowania. Rasa ta będzie szczęśliwa w małym mieszkaniu, jak i w dużym domu. Podobnie jak inne koty, spodoba im się też koci drapak, na który można się wspiąć. Jednak nie wszystkie osobniki będą równie dobrze wysportowane i może to nie być konieczne.
Niektóre Persy wolą mocno trzymać wszystkie cztery łapy na ziemi i na kanapie. Lubią jednak leżeć w nasłonecznionym oknie. Więc dodanie im tam przytulnej leżanki pozwoli wygodnie poleżeć i pogawędzić z ptakami na zewnątrz. Koty perskie mają słodkie osobowości i są wspaniałymi zwierzętami domowymi dla wszystkich członków rodziny. Są idealne zwłaszcza dla seniorów i starszych dzieci. Z reguły Persy dobrze dogadują też z psami i innymi kotami.
Trzeba jednak je na początku zaprzyjaźniać pod swoją obecność. Koty te dobrze znoszą też pozostawianie samym sobie pod naszą nieobecność. Musimy im jednak zastawić drapaki i kocie zabawki. Kot ten nie powinien być jednak pozostawiany sam sobie na dłuższy czas.
Najlepiej mieć wtedy parę takich kotów, która jest ze sobą związana. Specjaliści radzą też, by nigdy nie zostawiać tych kotów samych na noc. Trzeba je nakarmić, wyczyścić kuwety i wejść z nimi w interakcję.
Kot perski pielęgnacja
Pers jest zdecydowanie bardziej wymagającym kotem pod względem pielęgnacji, niż inne rasy. Idealny właściciel kota perskiego to ktoś, kto ma czas potrzebny na codzienną pielęgnację jego sierści. Aby ich luksusowa sierść pozostawała w doskonałej formie, koty perskie wymagają jak już wspomniano codziennego czesania. Tylko tak zapobiegnie się splątaniu i kołtunom. Szczotkowanie i czesanie usuwa też nadmiar brudu, martwe włosy i żwirek z kuwety, przyklejony do sierści.
Kąpiel jest niezbędna do utrzymania nie tylko sierści, ale i skóry Persa w dobrej kondycji. Koty do kąpieli najlepiej przyuczać już od malutkiego kocięcia. Jeśli adoptujemy dorosłego Persa, mogą być z jego kąpielą problemy. Wtedy można go czyścić punktowo ciepłą wodą i wilgotną ściereczką. Jeśli zaniedbane futro Persa się sfilcuje, będzie to dla niego bolesne. Problemem może być również nadmierne łzawienie, szczególnie w przypadku kotów o bardziej płaskim pysku.
Dlatego codziennie trzeba wycierać im duże oczy. Podobnie jak inne rasy kotów, Persy wymagają też regularnej opieki stomatologicznej, przycinania pazurków i wizyt kontrolnych u lekarza weterynarii. Lekarz wykona wymagane szczepienia i badania. Nie można ponadto zapomnieć o utrzymaniu w czystości kociej kuwety.
Persy bywają wybredne i mogą odmówić korzystania z brudnej kuwety. Persy mogą być łatwym zwierzakiem do trenowania klikerem. Sztuczka polega na znalezieniu smakołyku, który uwielbiają, i wzmacnianiu ich smakołykiem, gdy zachowują się tak, jak chcemy. Można je tez uczyć różnych sztuczek salonowych, czy drapania tylko sowich drapaków, a nie mebli.
Kot perski zdrowie.
Typowa długość życia Persów wynosi 10-15 lat. Jak każda rasa, koty perskie są podatne na pewne problemy zdrowotne. Mają też szereg potencjalnych obciążeń genetycznych, o których potencjalni właściciele powinni wiedzieć. Jest to szczególnie postępujący zanik siatkówki (PRA) i zespół nerek policystycznych (PKD).
PRA to genetyczna choroba oczu, w której komórki siatkówki pogarszają się z czasem i ostatecznie prowadzą do ślepoty. PKD jest chorobą dziedziczną, która powoduje powstawanie małych, wypełnionych płynem woreczków w tkance nerkowej. Z czasem one rosną i namnażają się, co ostatecznie prowadzi do niewydolności nerek.
Persy są też bardziej narażone na problemy z zębami, zwłaszcza te o bardziej płaskich pyskach i krótkich szczękach. Należy regularne dbać o te obszary. Koty perskie nie powinny też wychodzić na zewnątrz samopas bez ścisłego nadzoru.
Kot perski koszt zakupu.
Oprócz królowej Wiktorii koty perskie zawsze miały wielbicieli ze wszystkich środowisk. Miała je Florence Nightingale, Martha Stewart, Giorgio Armani, Elizabeth Taylor, czy Freddie Mercury. Średni koszt zakupu takiego rasowego Persa to 2000 do 4000 zł. Niektóre wybitne osobniki z rodowodem po rodzicach czempionach kosztują nawet więcej. Najpopularniejsze barwnie są przy tym kocięta w kolorze szaro-srebrnym sierści.
