Koń czystej krwi arabskiej

Niektórzy mówią, że konie czystej krwi arabskiej to istne żywe boskie arcydzieła. Dlaczego? Ponieważ są najpiękniejsze wśród wszystkich ras koni na świecie. Wielu uważa też, że koń arabski w galopie, stary okręt pod pełnymi żaglami i kobieta w tańcu to trzy najpiękniejsze rzeczy na świecie.
Koń czystej krwi arabskiej jest jedną z głównych ras koni z grupy gorącokrwistych. Konia arabskiego uważa się przy tym zwykle za kwintesencję wszelkiego piękna w tym gatunku zwierząt. Konie te są ponadto niezwykle wytrzymałe, choć wyglądają na delikatne. Druga ich ważna cecha to duża szybkość w galopie. Są też niewymagające w hodowli. Jeśli chodzi o szybkość, to szczególnie na długich dystansach nie mają sobie równych wśród innych ras koni.

Koń arab wszystkie te wspaniałe cechy zawdzięcza nie tylko umiejętnej i dobrze prowadzonej od setek lat hodowli, ale również miejscu swego powstania i pochodzenia. Rasa ta wywodzi się bowiem z krajów arabskich. Surowy klimat i przyroda pustynnych terenów zaprawiły te zwierzęta do znoszenia ciężkich warunków bytowych i radzenia sobie w takich trudach.

koń czystej krwi arabskiej
koń czystej krwi arabskiej

Oznaczenie symboliczne rasy koń czystej krwi arabskiej to „oo”. Konie te wyróżniono też dodatkowo tym, że w stajniach tabliczki z imionami poszczególnych koni są drukowane w kolorze niebieskim. Można by rzec, że koń arabski jest najszlachetniejszy wśród koni i ma szlachecką, błękitną krew!

Koń arabski pochodzenie

Koń czystej krwi arabskiej jest obecnie najstarszą na świecie rasą koni hodowanych przez człowieka. Wedle historycznych źródeł pisanych, konie te po raz pierwszy pojawiły się na obszarze Półwyspu Arabskiego w okresie co najmniej 2,5 tys. lat temu. Koń arabski występuje m.in. w Koranie świętej księdze Muzułmanów. Według zapisanej w niej legendy, koń arab wywodzi się od pięciu klaczy, które były własnością samego Mahometa. Klacze te nosiły imiona: Saklavi, Kuhailan, O’Bajan, Hadban i Hamdani.

rysunek klaczy i źrebaka
rysunek klaczy i źrebaka, Magazine Pittoresque1861

Ponoć prorok Mahomet pewnego razu chciał odwołać swoje stado koni od wodopoju, a tylko te klacze usłuchały jego wezwania i przybiegły natychmiast do niego. Tak oto Mahomet ukochał sobie te klacze i od nich zaczął hodowlę najszlachetniejszych i najdzielniejszych rumaków świata. Mahomet jako prorok wzywał potem swoich współwyznawców do poszanowania, dobrego traktowania i nader starannej hodowli koni.

Konie arabskie były potem używane zarówno jako konie bojowe, jak i do codziennej pracy. Arabów wielokrotnie używano również w hodowli i tworzeniu wielu innych ras koni.

Wykorzystanie koni arabskich

Koń arabski to zwierzę klasycznie piękne i rasowe. Jednak to także bardzo dobry koń użytkowy. W przeszłości konie tej starej rasy używano jak już wspomniano jako zwierzęta bojowe. Wojsko jeździło na nich wierzchem i zaprzęgano je do rydwanów. Te dzielne i wytrzymałe konie umożliwiały całym wielkim armiom pokonywanie bardzo dużych dystansów, niekiedy nawet prowadzących przez trudne do przejścia pustynie. Pomimo lekkiej budowy i pozornej delikatności, koń arab był też od początku wykorzystywany nawet jako zwykły koń roboczy.

koń arabski w ujeżdżaniu
konkurs ujeżdżania

Obecnie zwierzęta te są wszechstronnie użytkowane. Jako konie inteligentne oraz chętne do nauki i pracy z człowiekiem, araby przodują w dyscyplinie rajdów długodystansowych, a także w wyścigach, w skokach przez przeszkody, w rekreacyjnej klasie „pleasure” itp. Coraz więcej konie arabskie są też obecnie wystawiane w klasach western oraz w ujeżdżaniu. Świetnie sprawdzają się też w zwykłej rekreacji i kynoterapii. Posiadanie araba przynosi właścicielowi prestiż.

wystawa koni arabskich
koń czystej krwi arabskiej podczas wystawy

Koń arabski typy

Od lat wyróżnia się tradycyjnie kilka typów konia arabskiego, które powstały w nawiązaniu do przekazu koranicznego o klaczach Mahometa. Spośród tych typów najbardziej znane są trzy pierwsze i najważniejsze:

Kuhailan – konie z tego typu są uważane za najsilniejsze i najmocniej zbudowane, w dawnych czasach używano ich głównie jako koni bojowych i ewentualnie użytkowych, konie te charakteryzują się gniadą lub skarogniadą maścią, stosunkowo dużą głową i mocną szyją. Ich głowa często nie ma wcale wklęsłego, czyli tzw. „szczupaczego” profilu, który uważa się potocznie za cechę wyróżniającą rasę koni arabskich;
Saklavi – konie z tego typu mają wygląd najbliższy ogólnym wyobrażeniom urody i pokroju konia arabskiego, posiadają, więc szczupłą, lekką i zgrabną sylwetkę oraz budowę ciała, głowę z charakterystyczną wklęsłością czoła oraz dużych błyszczących oczach i zadartych nozdrzach, ich umaszczenie często jest siwe (występują też inne formy barwne, jednak rzadziej),

rasa konia
rasa koń arabski

dawniej araby saklavi używano do pokazów, jazdy spacerowej oraz jako konie do jazdy dla dam, mimo lekkiej budowy są to konie charakteryzujące się wielką wytrzymałością i dzielnością, zresztą takie są w zasadzie wszystkie konie arabskie, konie tego typu są jednak drobniejsze, nieco mniejsze (niższe) i słabsze od typu kuhailan, ten typ koni stanowi też zwykle najczęściej ulubiony model zdjęć wykonywanych koniom arabskim;
Munighi – konie te mają zwykle kasztanowatą maść, bardziej skośne łopatki i długie kończyny, a także dłuższą i węższą głowę, dodatkowo mającą prosty (a nie wklęsły) profil, są to również konie wyjątkowo bardzo wytrzymałe oraz szybkie bardziej na krótkich dystansach, podczas gry pozostałe typy koni arabskich brylują głównie na dystansach długich i bardzo długich;
Pozostałe typy – funkcjonuje też kilka innych typów koni arabskich, jednak są one bardziej znane i stosowane głównie w krajach arabskich, są to m.in.: Hadban, Hamdan, O’Bajan.

koń arabski
koń arabski

Koń czystej krwi arabskiej – pokrój i chód

Koń czystej krwi arabskiej to zwierzę bardzo szlachetne i eleganckie zarówno w pokroju, jak i chodach. Wyróżnia go lekka budowa ciała w porównaniu z innymi rasami koni, a mimo to wielka siła i odwaga. Sylwetkę araba można wpisać w kwadrat, ponieważ mają stosunkowo krótki tułów. Konie te mają też wyjątkowo małą i suchą głowę ze szczupaczym czyli zwykle wklęsłym profilem (tylko u niektórych typów jest on prosty, jak u innych ras koni). Każdy koń arab ma ponadto suche i pozornie delikatne nogi, za są one doskonałej jakości, wytrzymałe i mocne. Czasem zdarzają się u arabów tylko lekkie wady postawy i nie zawsze idealne łopatki. Konie arabskie maja też krótki i poziomy zad, twarde i wytrzymałe kopyta oraz wysoko osadzony ogon, który noszą dumnie często odstawiony w górę z charakterystyczną swadą. Wysokość w kłębie wszystkich arabów waha się w granicach 145-155 cm.

biały koń czystej krwi arabskiej
koń arabski

U koni tych notuje się występowanie wszystkich maści podstawowych, poza czysto srokato-czarną. Typowy koń arab najczęściej ma kolor siwy lub gniady i kasztanowaty. Bardzo rzadko spotykane są osobniki kare (jednak nie kruczo czarne). Konie arabskie są też wyjątkowo szlachetnie urodziwe z powodu długiej łabędziej szyi oraz pięknej głowy z zadartymi zawadiacko, wiecznie szeroko rozwartymi nozdrzami. Poza tym chody arabów są zawsze bardzo lekkie i mają rytm niby w takt muzyki. Konie te mają ponadto szlachetny i taneczny kłus oraz szybki i wytrzymały galop. W kłusie i galopie wyglądają jak gdyby unosiły się nad ziemią. Specjaliści uważają jednak, że araby mają nieco zbyt krótki stęp.

arab koń
koń arabski

Koń czystej krwi arabskiej charakter

Konie czystej krwi arabskiej są określane jako inteligentne, wrażliwe, życzliwe i przywiązane do ludzi. Mają ponadto bardzo żywy temperament, choć są ogólnie posłuszne.

Koń arabski hodowla

Rejon hodowli koni arabskich obejmuje obecnie Afrykę Północną, Półwysep Arabski, Iran, Część Europy (główne miejsca hodowli to Polska, Francja, Niemcy i Anglia), USA. Światową hodowlą arabów zarządza organizacja WAHO czyli World Arabian Horse Organization. W Polsce w hodowli od lat dominują trzy stadniny państwowe SK (Stadnina Koni) Janów Podlaski, SK Michałów oraz SOB czyli Stado Ogierów Białka. Obecnie coraz więcej utytułowanych koni posiadają też hodowcy prywatni.

głowa konia
głowa konia arabskiego

Historia hodowli arabów w Polsce

Hodowlę koni arabskich rozpoczęto z początkiem XVIII w. i nasz kraj szybko stał się w tym względzie potęgą. Jednak po odzyskaniu niepodległości z zaborów w 1918 r. nasze najsłynniejsze stadniny kresowe i białocerkiewskie były niemal całkiem rozkradzione. W okresie międzywojennym hodowlę jednak odbudowano do pozycji mocarstwowej w skali światowej. Drugą zapaść hodowli przyniosła II wojna światowa. Większość koni została wtedy perfidnie rozkradziona, część padła lub uciekła. Ocalałe konie czystej krwi arabskiej i półkrwi angloarabskiej ówczesne Ministerstwo Rolnictwa Polski zgromadziło w stadninie Janów Podlaski. W 1946-45 r. ocalałe araby które raczono zwrócić wróciły do Polski i w 1960 r. Według dostępnych dokumentów, utracone wtedy polskie konie tej rasy rozkradli zarówno Rosjanie, jak i państwa alianckie. Polska szybko po wojnie odbudowała jednaki ich hodowlę i wznowiła ich sprzedaż. Od 1969 r. wznowiono w Polsce aukcje koni arabskich dla kupców zagranicznych. Od tej pory Polska jest mocarstwem hodowlanym koni tej rasy!

konie arabskie
klacz ze źrebakiem

Ile kosztuje koń czystej krwi arabskiej?

Ceny koni arabskich są bardzo różne i nie sposób podać ich szablonowo w skrócie. W przypadku przeciętnych osobników wahają się od kilku do kilkudziesięciu tysięcy złotych. Jednak konie arabskie wysokiej klasy sprzedawane na aukcjach np. a Janowie Podlaskim osiągają horrendalne ceny nawet 1 mln 400 tys. euro (cena za klacz Pipetę osiągnięta aukcji w 2015 r.).