Koń północno-szwedzki

Koń północno-szwedzki (Nordsvensk brukshäst) jet niewielkim, ciężkim koniem rasy zimnokrwistej. Konie te popularne są przede wszystkim w rekreacji konnej i sportach jeździeckich. W przeszłości wykorzystywane do pracy w rolnictwie, dziś pomagają jeszcze przy pracach leśnych. Koń północno-szwedzki charakteryzuje się łagodnym usposobieniem i pomimo swoich powolnych, wręcz flegmatycznych ruchów, darzony jest wielkim szacunkiem.

Historia koni północno-szwedzkich

Swoje korzenie koń północnoszwedzki bierze od starych skandynawskich ogierów. Już w epoce brązu, mieszkańcy tych ziem wykorzystywany silne i wytrzymałe na niskie temperatury konie, które pomagały w codziennej pracy. Stare, skandynawskie rasy koni, doskonale sprawdzały się zarówno przy pracach na roli, jak i w celach zaprzęgowych. Stopniowe uszlachetnianie ras doprowadzało do tego, że koń północno-szwedzki na przestrzeni lat zyskiwał coraz więcej urody. Głównie po koniach fryzyjskich i silnych ogierach norweskiej rasy dole. Wpływ na kształtowanie się koni rasy north Swedish horse miały także konie oldenburskie, oraz inne rasy koni zaprzęgowych. Pierwsze stowarzyszenie hodowców koni północno-szwedzkich powstało pod koniec XIX wieku. Hodowcy zwracali uwagę na problem, dotyczący braku spójnych zasad w zakresie hodowli konia północnoszwedzkiego. Starania mające na celu ujednolicenie reguł przyniosły efekt pod koniec pierwszej dekady XX stulecia. Księgę stadną rasy założono w 1909 roku i od tego momentu można mówić o pełnym wykształceniu rasy koni północno-szwedzkich. Miało to oczywiście spory wpływ na hodowlę tych koni, która wreszcie stała się usystematyzowana i prowadzona według standardów.

North Swedish horse – niezwykły koń

Koń północno-szwedzki charakteryzuje się zwartą i masywną budową, dość krępą. Jego głowa z wyglądu przypomina głowę kuca – jest krótka i ciężka. Charakteryzują go także krótka szyja oraz długa kłoda i silny grzbiet. Łopatki konia ułożone są skośnie. Kolejną cechą charakterystyczną koni północnoszwedzkich są długie uszy, które dodają im uroku. Ko północno-szwedzki ma szeroką klatkę piersiową, co jest charakterystyczny dla niemal wszystkich ras koni zimnokrwistych. Należy pamiętać,ze hodowla tych ras nastawiona byłą przede wszystkim na uzyskanie potężnych koni o dużej sile i mocnej budowie. Wszystko po to, aby konie doskonale radziły sobie w codziennej pracy. Północno-szwedzka rasa koni charakteryzuje się także okrągłym, spadzistym zadem. Niezwykle charakterystyczną cechą koni północno-szwedzkich jest również długa i bardzo bujna grzywa i ogon. Owłosienie dodaje koniom tej rasy niebywałego uroku. Podobnie jak charakterystyczne są dla niego grube nogi, z niezbyt gęstymi szczotkami, zaczynającymi się na wysokości stawu skokowego. Konie rasy północno-szwedzkiej nie należą do najpotężniejszych. Daleko im nie tylko do rekordzistów, jak konie shire, mierzące ponad 200 cm, ale także do innych ras zimnokrwistych. Dorosły ogier osiąga średnią wysokość kłębie w granicach 150-160 cm. Jeśli chodzi o umaszczenie koni północno-szwedzkich, spotyka się głównie konie maści karej lub gniadej.

Charakter koni północno-szwedzkich

Wielka zaletą koni północno-szwedzkich jest ich przyjazne i niezwykle spokoje usposobienie. Przede wszystkim, należy zwrócić uwagę na fakt, że konie te mają wielkie zdrowie. Są doskonale przystosowane do pracy i życia w niskich temperaturach skandynawskiej tundry. Konie północno-szwedzkie są nie tylko łagodne i przyjacielskie, ale także niezwykle chętne do pracy. Charakteryzuje je ogromna siła, w stosunku do niepozornego wyglądu. Zdecydowanie nie należą do koni płochliwych, dlatego nie przestraszą się tak łatwo innych zwierząt czy nieznanych odgłosów. Koń północno-szwedzki, obok pokojowego usposobienia i dużej odwagi, charakteryzuje się także świetnym zdrowiem i bardzo dobrą płodnością. Wszystkie wymienione powyżej cechy, pozwalają uważać konia północno-szwedzkiego za niezwykle przydatnego. Z uwagi na jego pracowitość, siłę, odwagę oraz przyjazne nastawienie, konie te wykorzystywane są dziś w celach zaprzęgowych i hobbystycznych. Ich bujna grzywa i ogon dodają koniom tej rasy ponadprzeciętnego uroku, co powoduje, że cieszą się one niesłabnącą sympatią. Rasa koni północnoszwedzkich, to także specjalne lekkie linie koni, hodowane z myślą o wyścigach zaprzęgów.

Koń północno-szwedzki i jego użytkowanie

Konie rasy północno-szwedzkiej, dzięki swojej ponadprzeciętnej odporności i sile, doskonale sprawdzały się przy licznych pracach siłowych. Ich spolegliwy charakter pozwalał uczynić z nich silne i niezawodne konie pociągowe, co wykorzystywane było w rolnictwie. Jednak nawet dziś, koń północno-szwedzki jest niezastąpiony przy pracach leśnych. Ściąganie ciężkich pni ścinanych w lesie czy wykonywanie prac w gospodarstwach ekologicznych to misje, z których konie tej rasy wywiązują się wyjątkowo dobrze. Konie rasy północno-szwedzkiej są także licznie wykorzystywane w szwedzkiej armii. Nie bez wpływu na ich przydatność wojskową, są z pewnością ich dwie główne zalety: siła i posłuszeństwo. Konie te są niezwykle opanowane i mają spokojny temperament. Słyną z tego, że zachowują zimna krew nawet w najbardziej stresujących sytuacjach. Z całą pewnością, warto mieć takiego wiernego i oddanego „żołnierza” w każdej kompanii. Postępująca mechanizacja w znacznym stopniu ograniczyła zapotrzebowanie na konie zimnokrwiste na całym świecie. Nie oznacza to bynajmniej, że koń północno-szwedzki idzie na bezrobocie. Wprost przeciwnie. Rasa ta spełnia wiele niezwykle ważnych i bardzo odpowiedzialnych funkcji. Wystarczy wspomnieć chociażby hipoterapię czy rekreację konną, do której konie te nadają się wprost idealnie. Ze względu na wrodzony spokój i sympatię do ludzi, konie rasy north swedish horses idealnie spełniają powierzone im zadania.

Ciekawostka

Co ciekawe, konie połnocno-szwedzkie cieszą się ogromną popularnością, nie tylko w realnej rzeczywistości. Wiedzą o tym wszyscy fani gry komputerowej Star Stable. Jej fabuła polega na odkrywaniu magicznej wyspy Jorvik, podróżując na grzbiecie własnego konia. Gracze z całego świata, mają do wyboru wiele gatunków koni do realizacji swoich misji. Jednak wielu z nich nie wyobraża sobie posiadania przedstawiciela innej rasy niż koń północno-szwedzki. Pomimo niezbyt imponujących warunków fizycznych, koń ten osiągnął sławę,jakiej mogą pozazdrościć mu inne, znacznie potężniejsze rasy.

Powiązane wpisy:

Koń ardeński Koń Poitevin Koń buloński American Paint Horse Koń belgijski Cob irlandzki