W naszym kraju mamy wiele różnych gatunków ptaków. To jednak z najliczniej reprezentowanych u nas gromad zwierząt. Możemy je obserwować i podglądać, a także robić piękne zdjęcia ptaków. Konieczne przeczytaj ptaki w Polsce, ptaki polskie. Jeszcze dziś sprawdź – jaka jest liczba ptaków w Polsce. Zobacz także zdjęcia ptaków. Polskie ptaki na fotografii.
Liczba ptaków Polski
Zgodnie z danymi statystycznymi zbieranymi i gromadzonymi ba bieżąco przez Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, na całym obszarze Polski stwierdzono dotychczas występowanie w sumie ok. 36 tys. gatunków różnych zwierząt: bezkręgowców i kręgowców (w tym ptaków). Oficjalnie uznaje się przy tym, że na dzień 31 grudnia 2012 r. liczba gatunków ptaków (gromada Aves) stwierdzonych w Polsce wyniosła 450. Wszystkie te ptaki Polski były ponadto wpisane na listę awifauny naszego kraju, zgodnie z podziałem przyjętym wcześniej przez Komisję Faunistyczną Sekcji Ornitologicznej Polskiego Towarzystwa Zoologicznego. Komisja ta odpowiada za prowadzenie weryfikacji wszystkich obserwacji ornitologicznych ptaków w Polsce.
Polskie ptaki wpisane na omawianą listę zostały też zgodnie z klasyfikacją AERC zaliczone do kategorii A (gatunki ptaków obserwowane w stanie dzikim przynajmniej raz od 1 stycznia 1951 r., jest to tzw. pojaw naturalny), B (gatunki ptaków obserwowane w stanie dzikim w latach 1801-1950, jest to tzw. pojaw naturalny, status dawny) i C (gatunki introdukowane, czyli wsiedlone przez człowieka rozmyślnie lub przypadkowo, czyli przez zawleczenie na dany obszar, które potem utworzyły samodzielnie utrzymujące się na tym nowym terenie populacje, jest to tzw. pojaw wtórnie naturalny, wsiedlanie to dzieli się jeszcze na introdukcję, czyli wsiedlanie gatunków zupełnie nowych na danym terenie, oraz reintrodukcję, czyli wsiedlanie na nowo gatunków wcześniej wymarłych na danym terenie).
W dniu 16 maja 2015 r. liczba stwierdzonych dotychczas ptaków Polski wynosiła 451 gatunków, w tym 236 lęgowych. Podsumowując należy dodać, że obserwowane ptaki w Polsce zgodnie z międzynarodową klasyfikacją AERC pojawiły się w naszym kraju w stanie dzikim w sposób naturalny, lub wtórnie naturalny).
Ptaki Polski – status gatunkowy
Status gatunku w Polsce określa, czy ptak danego gatunku jest na terenie naszego kraju:
ptakiem lęgowym, czyli takim, który tu regularnie gniazduje;
ptakiem lokalnie lęgowym, czyli gniazduje u nas regularnie, lecz tylko na ograniczonym obszarze (np. orzeł przedni i płochacz halny gniazdują tylko w wysokich górach);
ptakiem sporadycznie lęgowym, czyli takim, który u nas gniazduje rzadko i nieregularnie;
ptakiem przelotnym i zimującym, czyli pojawiającym się regularnie w czasie jesiennych i wiosennych przelotów migracyjnych, lub na zimowiskach;
ptakiem zalatującym, czyli takim, który pojawia się u nas nieregularnie w czasie przelotów migracyjnych;
ptakiem zalatującym tylko sporadycznie lub wyjątkowo, czyli takim, który bywa u nas obserwowany rzadziej, niż pięć razy jak dotąd;
ptakiem dawniej u nas lęgowym lub zalatującym, czyli takim, który był stwierdzany w Polsce tylko przed rokiem 1800 i nigdy później (gatunki nieobecne/wymarłe na terenie Polski).
Należy też dodać, że zgodnie z klasyfikacją AERC – ptaki Polski są zaliczane nie tylko do wymienionych wyżej kategorii A, B (obecne/pojawiające się naturalnie w stanie dzikim) i C (pojawiające się w sposób wtórnie naturalny, introdukowane) tej klasyfikacji. Są tu bowiem obecne jeszcze dwie inne kategorie: D obejmująca gatunki w stosunku do których istnieją wątpliwości – czy w ogóle kiedykolwiek pojawiały się w sposób naturalny na naszym terenie (ptaki te mają tzw. pochodzenie niepewne).
Oraz E obejmująca gatunki pochodzące z niewoli, które uciekły na wolność i zadomowiły się tu w stanie dzikim. A także gatunki zawleczone lub celowo introdukowane, które nie utworzyły jednak samodzielnie utrzymujących się na naszym terenie populacji (jest to tzw. pojaw nienaturalny). Awifaunę obszaru Polski – (czyli gatunki uznawane oficjalnie za ptaki Polski) stanowią jednak tylko gatunki z kategorii A, B i C. Kategorie D i E obejmują bowiem tylko gatunki u nas obce. Pojawiające się sporadyczne głównie jako zbiegłe z niewoli.
Ptaki polskie – rząd wróblowe (Passeriformes) – 170 gat.
Najliczniejszy rząd ptaków w Polsce i na świecie. W Polsce rząd ten skupia niemal połowę wszystkich gatunków ptaków. Nazwa tego rzędu pochodzi od nazwy łacińskiej wróbla zwyczajnego Passer domesticus, który jest typowym przedstawicielem wróblowych w Polsce. Wróblowe dzielą się jeszcze na dwa podrzędy: pierwowróblowce (Suboscines syn. Tyranni) mające unikatową budowę krtani dolnej (syrinx). Oraz śpiewające (Oscines syn. Passeri) mające krtań dolną tylko lekko umięśnioną. W Polsce żyją przy tym wyłącznie przedstawiciele podrzędu śpiewających.
Ptaki polskie – siewkowe (Charadriiformes) – 99 gat.,
w tym m.in.: ostrygojad, szczudłak, szablodziób, kulon, sieweczki, siewki, czajki, mornel, biegusy, batalion, bekas krzyk, bekasik, dubelt, słonka, szlamik, kuliki, brodźce, krwawodziób, nurzyk i nurzyk polarny, alka, nurnik, alczyk, maskonur, wydrzyki, mewy i rybitwy.
Ptaki polskie – blaszkodziobe (Anseriformes) – 48 gat.,
w tym np.: łabędzie niemy, czarnodzioby i krzykliwy, gęsi zbożowa, biało czelna, mała i gęgawa, kazarka egipska, bernikla kanadyjska i obrożna, ohar, mandarynka, krakwa, dwie cyraneczki, dwie cyranki, rożeniec, płaskonos, hełmiatka zwyczajna, głowienka, czernica, edredon, kaczka lodówka, dwie markaczki, dwie uhle, dwie sterniczki, gągoł, bielaczek, norogęś i szlahar.
Ptaki polskie – jastrzębiowe (Accipitriformes) – 28 gat.,
w tym: rybołów, orzełek, bielik, bielik wschodni, orzeł przedni, cesarski i stepowy, orlik grubodzioby i krzykliwy, kurhannik, myszołów, jastrząb, krogulec, krogulec krótkonogi, błotniak łąkowy, stepowy, zbożowy i stawowy, gadożer, sęp kasztanowaty i płowy, ścierwnik biały, orłosęp brodaty, kania ruda i czarna, kaniuk, trzmielojad.
Ptaki polskie – pelikanowe (Pelecaniformes) – 17 gat.,
w tym: pelikan różowy i kędzierzawy, bąk, bączek, ślepowron, czapla szara, biała, modronosa, złotawa, nadobna i purpurowa, a także ibis kasztanowaty, warzęcha zwyczajna, głuptak zwyczajny, oraz kormoran czarny, czubaty i mały.
Ptaki polskie – sowy (Strigiformes) – 13 gat.:
puchacz, płomykówka, puszczyk, pójdźka, puszczyk uralski i mszarny, syczek, sowa śnieżna i jarzębata, sóweczka, uszatka zwyczajna i błotna, włochatka.
Ptaki polskie – dzieciołowe (Piciformes) – 10 gat.: dzięcioł duży, średni, czarny, zielony, zielonosiwy, białoszyi, białogrzbiety, trójpalczasty, dzięciołek i krętogłów.
Ptaki polskie – sokołowe (Falconiformes) – 9 gat.: sokół wędrowny i skalny, raróg, białozór, kobuz, drzemlik, kobczyk, pustułka i pustułeczka.
Ptaki polskie – żurawiowe (Gruiformes) – 9 gat.: żuraw i żuraw stepowy, kokoszka wodna, łyska, derkacz, wodnik, kropiatka, zielonka, karliczka.
Ptaki polskie – rurkonose (Procellariiformes) – 8 gat.: burzyk szary, żółtodzioby, północny I balearski, a także fulmar zwyczajny, oceannik żółtopłetwy, nawałnik burzowy i nawałnik duży.
Ptaki polskie – grzebiące (wcześniej nazywane też kurakami, Galliformes) – 7 gat., w tym: jarząbek zwyczajny, pardwa mszarna, oraz cietrzew, głuszec, kuropatwa, przepiórka i bażant zwyczajny.
Ptaki polskie – perkozowe (Podicipediformes) – 6 gat., w tym: perkoz grubodzioby, dwuczuby i rdzawoszyi, a także perkoz rogaty, perkoz zausznik i perkozek zwyczajny.
Ptaki polskie – gołębiowe (Columbiformes) – 6 gat., w tym: siniak, gołąb skalny, grzywacz, sierpówka, turkawka i turkawka wschodnia.
Ptaki polskie – nury (Gaviiformes) – 4 gat.: nur rdzawoszyi, czarnoszyi, białodzioby i nur lodowiec.
Ptaki polskie – kraskowe (Coraciiformes) – 4 gat.: zimorodek, żołna, kraska, rybaczek srokaty.
Ptaki polskie – lelkowe (Capromulgiformes) – 3 gat.: lelek zwyczajny oraz jerzyk zwyczajny i alpejski.
Ptaki polskie – dropie (Otidiformes) – 3 gat.: drop zwyczajny, hubara arabska, strepet.
Ptaki polskie – kukułkowe (Cuculiformes) – 2 gat.: kukułka zwyczajna i czubata.
Ptaki polskie – brodzące (Coconiiformes) – 2 gat.: bocian biały i czarny.
Ptaki polskie – stepówki (Pteroclidiformes) – 1 gat.: pustynnik.
Ptaki polskie – dzioborożcowe (łąc. Bucerotiformes) – 1 gat.: dudek.
Ptaki obserwowane w Polsce, ale niezaliczane do naszej awifauny
Według wspomnianej międzynarodowej klasyfikacji AERC – do kategorii D (pochodzenie niepewne) oraz E (pojaw nienaturalny) do 31 grudnia 2012 r. zaliczono w Polsce 60 gatunków ptaków. Dane te zebrała, opracowała, zatwierdziła i oficjalnie opublikowała Komisja Faunistyczna Sekcji Ornitologicznej Polskiego Towarzystwa Zoologicznego. Ponieważ w naszym kraju to ona zajmuje się weryfikacją obserwacji i liczenia ptaków. Wśród nich można wymienić m.in.: pingwina skalnego, pelikana małego, bociana białobrzuchego, emu, flamingi, ibisy, warzęchy, łabędzia czarnego, gęś tybetańską, drzewice, śnieżyce, bernikle, cudokaczkę, karolinkei wiele innych gatunków kaczek, gągołka, sępnika różowogłowego, bielik amerykański, sęp plamisty, bażant królewski i złocisty, turkaweczka, żołna szkarłatna, pleszka białogłowa, wrona orientalna, jemiołuszka japońska, trznadel żółtogardły, zeberki i papugi aleksandretty.