Na świecie naprawdę jest co zwiedzać. Istnieje przecież tyle pięknych miejsc i oszałamiających widoków. Najcenniejsze są jednak zabytki, jakie przetrwały do dnia dzisiejszego. Wśród nich prym wiodą oczywiście obiekty uznane powszechnie za cuda świata. Jeden z nich znajduje się w Indiach. Uwielbiasz zwiedzać najciekawsze miejsca na świecie? Konieczne zobacz cuda świata Tadż Mahal opis ciekawostki wymiary. Przeczytaj wszystko na ten temat w naszym artykule.
Cuda świata Tadż Mahal co to za zabytek?
Tadż Mahal (Taj Mahal) to słynne ogromne indyjskie mauzoleum wybudowane z białego marmuru w kolorze kości słoniowej, na prawym brzegu rzeki Yamuna w indyjskim mieście Agra. Stworzono je w latach 1631-1648, na rozkaz ówczesnego cesarza Mogołów Szahdżahana (Shah Jahan 1592-1666, panujący od 1628 do 1658). Władca ten zamówił je w 1632 r. i kazał wznieść na pamiątkę swej ulubionej żony Mumtaz Mahal (1593-1631).
W środku mieści się jej grób. Od wieków Tadż Mahal jest klejnotem sztuki muzułmańskiej w Indiach i jednym z powszechnie podziwianych arcydzieł na świecie. Uważany jest nawet za najlepszy przykład architektury Mogołów i symbol bogatej historii Indii. Mówi się tezż o nim, jako o jednym z wielkich cudów świata. w 2007 r. został nawet ogłoszony zwycięzcą inicjatywy Nowycht Cudów Świata (2000-2007).
Warto tez wiedzieć, że Taj Mahal przyciąga rocznie aż 7-8 milionów odwiedzających. Został też wpisany na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1983 r., jako „klejnot sztuki muzułmańskiej w Indiach i jedno z powszechnie podziwianych arcydzieł światowego dziedzictwa”.
Cuda świata Tadż Mahal krótka synteza artyzmu
Taj Mahal znajduje się na prawym brzegu rzeki Yamuna w rozległym ogrodzie Mogołów. Ogród ten powstał za czasów ich panowania w całej Azji. Obejmuje prawie 17 hektarów okolicznych gruntów w dystrykcie Agra w Uttar Pradesh. Cesarz Mogołów Szahdżahan rozkazał zbudować go na pamiątkę ukochanej żony Mumtaz Mahal w 1632 r. W tym samym roku rozpoczęto budowę mauzoleum, którą zakończono w 1648 r.
Taj Mahal stworzono jednak również wraz z meczetem, a nawet domem gościnnym i główną bramą od strony południowej. Zawiera ponadto zewnętrzny dziedziniec i jego eleganckie krużganki. Te ostatnie elementy ukończono budować dopiero w 1653 r. Istnienie kilku historycznych i koranicznych inskrypcji zapisanych pismem arabskim, ułatwiło ustalenie dokładnej chronologii Taj Mahal. Do jego budowy z całego imperium, a także z Azji Środkowej i Iranu zarekwirowano mnóstwo specjalistów.
Byli to kamieniarze, mozaikarze, inkrustatorzy, rzeźbiarze, malarze, kaligrafowie, budowniczy kopuł i inni rzemieślnicy. W sumie, w omawianym projekcie budowlanym uczestniczyło około 20000 rzemieślników. Przewodziła im rada architektów, kierowana przez naczelnego architekta dworskiego cesarza, Ustada Ahmada Lahauriego. Taj Mahal jest uważany za największe osiągnięcie architektoniczne w całej gamie architektury indoislamskiej.
Rozpoznawalne architektoniczne piękno tego mauzoleum ma rytmiczne połączenie brył i pustych przestrzeni, wklęsłych i wypukłych oraz jasnych cieni. Dodatkowo takie elementy, jak łuki i kopuły dodatkowo zwiększają jeszcze jego bardzo wysoki aspekt estetyczny. Kombinacja kolorów soczyście zielonego krajobrazu czerwonawego szlaku i błękitnego nieba, ukazuje ten marmurowy architektoniczny pomnik w ciągle zmieniających się odcieniach.
Dodatkowo, płaskorzeźby z marmuru i inkrustacja z kamieni szlachetnych i półszlachetnych czynią go natomiast wyjątkowym cudem tego świata. W sumie koszt szacowany ówcześnie wyniósł około 32 miliony rupii. Natomiast w 2020 r. wynosiło to około 70 miliardów rupii, czyli około 1 miliarda dolarów.
Cuda świata Tadż Mahal opis architektura zewnętrzna i wnętrze grobowca
Wyjątkowość tego zabytku tkwi również w kilku naprawdę niezwykłych innowacjach wprowadzonych przez planistów i architektów, z Shah Jahanem na czele. Jednym z takich genialnych planów było też umieszczenie grobowca na jednym końcu czterodzielnego ogrodu, a nie w ścisłym centrum. Dodało to bogatej głębi i perspektywy odległemu widokowi całego pomnika. Jest to również jeden z najlepszych przykładów odmiany grobowców.
Grób ten jest bowiem wzniesiony na kwadratowej platformie z czterema bokami ośmiobocznej podstawy minaretów, wysuniętymi poza kwadrat w rogach. Grobowiec otaczają więc 4 minarety, po jednym w każdym rogu cokołu, zwróconego w stronę ściętych rogów. Na szczyt platformy prowadzą boczne schody, umieszczone pośrodku strony południowej. Plan Taj Mahal jest przy tym w doskonałej równowadze całej kompozycji.
Ośmioboczna komora grobowa pośrodku, została otoczona salami portalowymi i czterema pomieszczeniami narożnymi. Ten sam plan powtarza się też na piętrze. Zewnętrzna część grobowca też jest na planie kwadratu, ale ze ściętymi narożnikami.
Tadż Mahal gdzie się dokładnie znajdują i jak wyglądają oba groby zmarłych małżonków.
W głównej wyższej sali znajdują się fałszywe sarkofagi Mumtaz Mahal i Shah Jahana. Rzeczywiste ich groby są jednak na niższym poziomie. Duża, dwupiętrowa komora z kopułą, w której znajdują się grobowce Mumtaz Mahal i Szahdżahana, jest przy tym na planie ośmiokątnym. Ten znakomity ośmiokątny marmurowy ekran, otaczający oba grobowce, jest arcydziełem doskonałego wykonania.
Ta część mauzoleum ma około 55 metrów na każdym z czterech długich boków. Jest też polerowana na wysoki połysk i bogato zdobiona intarsjami. Krawędzie opraw wysadzane są też szlachetnymi kamieniami przedstawiającymi kwiaty wykonane z cudowną perfekcją. Barwy i odcienie kamieni użytych do tego, są tak idealne, że liście i kwiaty wydają się niemal prawdziwe.
Oba grobowce są w idealnym centrum dolnej komory grobowej, umieszczone na prostokątnych platformach zdobionych inkrustowanymi motywami roślinnymi. Grobowiec Shah Jahana jest większy niż Mumtaz Mahal. Zainstalowano też ponad trzydzieści lat później, bo dopiero po jego dużo późniejszej śmierci. Górne grobowce są tylko iluzoryczne, a prawdziwe groby znajdują się dopiero w dolnej komorze grobowej (krypcie). Jest to praktyka przyjęta w cesarskich grobowcach Mogołów.
Tadż Mahal najbardziej spektakularne elementy
Najbardziej spektakularnym elementem Taj Mahal jest ogromna biała marmurowa kopuła nad całym grobowcem. Ma ona prawie 35 metrów (115 stóp) wysokości, co jest miarą zbliżoną do długości podstawy. Jest też podkreślona przez tzw. cylindryczny „bęben”, na którym się znajduje. Ma on około 7 metrów (23 stopy) wysokości. Ze względu na swój kształt, kopuła ta jest często nazywana kopułą cebulową lub amrudem, czyli kopułą guawa.
Blat na którym stoi kopuła jest dodatkowo ozdobiony motywem lotosu, który jeszcze bardziej podkreśla jego wysokość. Kształt kopuły upiększają ponadto cztery mniejsze kopulaste chattris czyli kioski. Umieszczono je w jej rogach, które odwzorowują cebulowy kształt kopuły głównej. Ich podstawy kolumnowe otwierają się przez dach grobowca i doświetlają wnętrze.
Wysokie ozdobne iglice (guldastas) wystają z krawędzi ścian podstawy i też wizualnie podkreślają wysokość kopuły. Motyw kwiatów lotosu powtarza się zarówno na chattris, jak i guldastach. Kopuła i chattrisy są zwieńczone z pozłacaniem, co łączy w sobie tradycyjne perskie i hinduskie elementy dekoracyjne. Główne zwieńczenie było pierwotnie wykonane ze złota, jednak na początku XIX w. zastąpiono je kopią wykonaną ze złoconego brązu.
Jest to przykład integracji tradycyjnych perskich i hinduskich elementów dekoracyjnych. Zwieńczenie kopuły głównej stanowi półksiężyc, jako typowy motyw islamski. Jego rogi skierowane są przy tym ku niebu. Cztery narożne minarety mają ponad 40 metrów (130 stóp) wysokości każdy. Stanowią tradycyjny element muzułmańskich meczetów, gdzie muezini wzywają islamskich wiernych do modlitwy.
Każdy minaret jest przy tym podzielony na trzy równe części, przez dwa balkony otaczające wieżę dookoła. Na szczycie wieży znajduje się ostatni balkon zwieńczony chattri. Wszystkie chattrisy mają te same elementy dekoracyjne w postaci lotosu zwieńczonego pozłacaniem.
Cuda świata Tadż Mahal pozostałe imponujące elementy
Cztery wolnostojące minarety na rogach platformy są jak najbardziej spektakularne architektonicznie i wysokościowo. Dodały też nieznanego dotąd wymiaru ewoluujacej architekturze Mogołów. Te cztery minarety stanowią nie tylko rodzaj przestrzennego odniesienia do pomnika, ale nadają również całej budowli trójwymiarowy efekt. Co jednak ciekawe, zostały zbudowane nieco poza cokołem głównym.
Było to na wypadek ewentualnego ich zawalenia, co zdarzało się u wielu wysokich konstrukcji z tego okresu. W razie takiego wypadku, miały nie uszkodzić mauzoleum i ogromnej kopuły na jego szczycie. Najbardziej imponująca w kompleksie Taj Mahal obok grobowca jest jednak przede wszystkim brama główna. Wznosi się majestatycznie pośrodku południowej ściany dziedzińca.
Od strony północnej ma podwójne arkadowe krużganki. Przed galeriami jest ogród podzielony alejkami na cztery ćwiartki. Każda ćwiartka jest natomiast dzielona węższymi alejkami poprzecznymi. Jest to schematu ogrodu timurydzko-perskiego otoczonego murem. Ściany ogrodzeniowe od wschodu i zachodu mają pośrodku pawilon.
[…] Cuda świata Tadż Mahal […]