Czy wiecie, że zwierzęta mogą robić wiele niesamowitych rzeczy? Papugi i gwarki mogą na przykład nauczyć się ludzkiej mowy, a delfiny i nietoperze stosują echolokację. Gołębie i psowate mają fenomenalny węch, a wielbłądy i lamy potrafią pluć jak ludzie.
Są nawet takie zwierzęta, które mogą zamarzać zimą i wcale przez to nie umierają. Ale chyba jedną z najsłynniejszych zdolności zwierząt, jest chodzenie po wodzie! Sprawdź niesamowite zdolności zwierząt? Przeczytaj i poznaj zwierzęta chodzące po wodzie! Zobacz, jakie jaszczurki i pająki, czy jaki owad chodzi po wodzie?
Zwierzęta chodzące po wodzie? Czy to w ogóle możliwe?
Chodzenie po wodzie może wydawać się wyczynem mistycznym i niemal religijnym. To bowiem Jezus Chrystus pokazał swym uczniom, ze potrafi i może chodzić po wodzie. A wystarczy do tego jedynie mocna wiara w Boga. Jednak jak się okazuje, również ponad 1200 gatunków zwierząt tak ewoluowało, aby także móc poruszać się po powierzchni wody.
Potrafią to robić, niezależnie od tego, czy chodzi o skakanie, szybowanie, bieganie czy chodzenie po niej. Każdy taki gatunek ma przy tym swoje własne unikalne techniki, które pozwalają im to osiągnąć. Podczas gdy większość z nich używa tej zdolności do ucieczki przed drapieżnikami, niektóre robią to jednak po prostu dla zabawy.
Dowiedzmy się więcej o zwierzętach, które potrafią chodzić po wodzie! Jak są w ogóle w stanie utrzymać się na jej powierzchni? Sprawdź niesamowite zdolności zwierząt? Przeczytaj i poznaj zwierzęta chodzące po wodzie! Zobacz, jakie jaszczurki i pająki, czy jaki owad chodzi po wodzie? Oto najbardziej spektakularne przykłady!
Zwierzęta chodzące po wodzie – pająki z rodzaju Dolomedes i rodziny darownikowate (Pisauridae) –
stosunkowo duże pająki związane z wodą, o długości ciała do ponad 3 cm. Do rodzaju Dolomedes należy kilkadziesiąt gatunków żyjących na całym świecie, poza Antarktydą. W Europie, w tym w Polsce, występują dwa z nich: bagnik nadwodny (Dolomedes plantarius) i przybrzeżny (Dolomedes fimbriatus).
Pająki te mają osiem potężnych nóg pokrytych nawoskowanymi i przez to wodoodpornymi włoskami. Pozwala im to zachować równowagę i niezatapialność podczas chodzenia, ślizgania się lub wiosłowania po powierzchni wody. Wykorzystują też napięcie powierzchniowe wody, aby utrzymać się na powierzchni.
Jest to możliwe, bo wiązania cząsteczek wody są silniejsze na powierzchni, gdzie woda styka się z powietrzem. Kiedy pająki te uciekają przed drapieżnikami lub polują na zdobycz, podskakują nawet po powierzchni wody. Ich bieg po wodzie jest w tym momencie szybszy, niż ich normalne spokojne wędrowanie.
Zwierzęta chodzące po wodzie – gekony karłowate –
gekony te należą do rodziny Sphaerodactylidae. Należą tu 22 gatunki gekonów karłowatych, żyjące w Ameryce Środkowej i Południowej. Mają kolor ciała od beżu do brązu lub ciemnego brązu i są malutkie oraz żywią się głównie owadami. Znane ze swojej zdolności nie tylko do chodzenia lub biegania po wodzie.
Mogą bowiem również przystawać i spędzać jakiś czas w ten sposób, bez ruchu. Te małe jaszczurki o długości ciała około 6-7 cm, mogą spoczywać na powierzchni wody, podobnie jak opisane wyżej pająki Dolomedes. Jednym z głównych powodów, dla których mogą to zrobić, jest ich wodoodporna skóra. Uniemożliwia im ona zerwanie napięcia powierzchniowego wody.
Zwierzęta chodzące po wodzie – jaszczurka bazyliszek Basiliscus plumifrons –
jaszczurki te należą do rodzaju Basiliscus. Jaszczurki bazyliszkowe, znane są przy tym również jako „jaszczurki Jezusa”. Otrzymały ten przydomek ze względu na ich zdolność do szybkiego biegania po wodzie. Jezus też przecież chodził po wodzie. Pięknie ziolono-turkusowe Bazyliszki mogą przy tym poruszać się z prędkością do 1,5 m na sekundę.
A gdy muszą uciekać przed drapieżnikami, robią to jeszcze szybciej, bo aż do 4,5 m lub więcej po powierzchni wody. Ich bieganie po wodzie wygląda niezwykle spektakularnie i jest częstym motywem filmów przyrodniczych. Dzieje się tak, ponieważ poruszają się niesamowicie szybko. Frędzle skóry ich tylnych nóg uderzają wtedy o wodę, tworząc w niej kieszenie powietrzne, które chronią je przed zatonięciem.
małe gekony domowe Hemidactylus frenatus –
Zwykłe gekony domowe mogą również biegać po wodzie, mimo że są zbyt duże, aby stać na wodzie jak gekony karłowate, i zbyt małe, aby biegać w pozycji pionowej jak jaszczurki bazyliszek. Wykorzystują kombinację strategii chodzenia po wodzie, takich jak uderzanie powierzchni wody, wykorzystywanie napięcia powierzchniowego oraz ruchy ciała i ogona, aby biegać po powierzchni wody. Gekony są powszechne w kilku stanach USA o ciepłym klimacie, takich jak Floryda.
Niektóre ślimaki słodkowodne –
żyją w stawach, jeziorach, rzekach i strumieniach. Wykształciły niesamowite zdolności do pełzania do góry nogami po powierzchni wody. Tworzą zmarszczki na powierzchni wody, aby stworzyć „przyczółek” i wykorzystują napięcie powierzchniowe i ciśnienie wody na swoją korzyść. Mają również pływalność na wodzie, zatrzymując powietrze w swoich muszlach. Chociaż pełzają z prędkością zaledwie 0,178 cm na sekundę, jest to niezwykły wyczyn.
Delfiny –
to towarzyskie i inteligentne zwierzęta, które potrafią tańczyć pionowo na powierzchni wody. Poruszają się przy tym do przodu i do tyłu, za pomocą silnego machania ogonem. Zachowanie to nazwano „chodzeniem ogonem”. Delfiny robią to dla zabawy i z powodów społecznych. Zazwyczaj tylko delfiny w niewoli robią to często, bo są do tego szkolone. Jednak naukowcy odkryli, że dzikie delfiny mogą być tego nauczone przez osobniki szkolone w niewoli. To bardzo inteligentne zwierzęta.
Latające ryby –
ryby z rodziny ptaszorowate/ryby latające/ptaszory Exocoetidae. Chociaż tak naprawdę ryby te nie „chodzą” po wodzie, to nad nią latają. Mają bowiem niesamowitą zdolność ślizgania się po powierzchni wody. Wygląda to z daleka, jakby po niej chodziły. Mają przypominające skrzydła płetwy piersiowe i opływowe ciało, które pozwala im szybować do 200 m po wyskoczeniu w powietrze. Najczęściej robią tak, gdy uciekają przed drapieżnikami.
Ryjówka lodowcowa Sorex alaskanus –
są to ryjówki wodne z Kanady. Wychwytują pęcherzyki powietrza w sztywnych włosach na stopach, co również pozwala im biegać po wodzie. Te małe gryzonie, o dł. 7,5 do 16,5 cm, są też świetnymi pływakami, dzięki wodoodpornemu futerku. Kiedy przestają pływać, a powietrze zostaje uwięzione w ich futrze, mogą wypłynąć i unosić się na powierzchni.
Perkozy –
ptaki wodne z rodziny Podicipedidae, które większość czasu spędzają w wodzie. Są nie tylko świetnymi nurkami i pływakami, ale też jednymi z największych zwierząt, które potrafią biegać po wodzie. Robią to w ramach rytuału godowego. Pary biegną wtedy razem na odległość do 9 m, z prędkością 22 kroków na sekundę. Utrzymanie na powierzchni umożliwiają im uderzenia płatkowatych (nie płetwiastych) stóp o wodę.
Petrele –
ptaki z rodzaju Hydrobaty. Chociaż petrel burzowy także technicznie nie „chodzi” po wodzie, to zasługuje na wzmiankę. Posiada bowiem zdolność do unoszenia się swym ciałem tuż nad wodą, podczas poruszania stopami po jej powierzchni. Podobnie jak u perkozów, także wygląda to tak, jakby po niej chodził. Czasem wydaje się przy tym, że taniec po wodzie wykonuje z podskokami. Te ptaki morskie spędzają większość życia w wodzie i mają słabe nogi. Są za to istnymi wirtuozami pływania.
Zwierzęta chodzące po wodzie – a jaki owad chodzi po wodzie? Takich gatunków jest wiele!
Mrówki ogniste/ogniowe Solenopsis invicta –
są to mrówki z rodzaju Solenopsis, znane z niezwykle bolesnych, a nawet śmiertelnych użądleń. Jednak mają również zgrabną taktykę przetrwania, która pozwala im unosić się i poruszać po powierzchni wody. W ich ekosystemie częste są sytuacje, gdy ich kolonia zostaje przemieszczona lub zakłócona przez wodę powodziową. Mrówki te łączą się wtedy, tworząc żywą tratwę złożoną z tysięcy osobników. Następnie tratwa ta porusza się, tworząc duże napięcie wody powierzchniowej. Mogą utrzymać się na powierzchni i przeżyć, dopływając do brzegu.
Nartniki wodne –
należą do rodziny nartnikowatych Gerridae. Nartniki wodne zwane także łyżwiarzami stawowymi i robakami Jezusa, mogą utrzymywać się na wodzie i chodzić po niej. Wiosłują przy tym swymi długimi, wrzecionowatymi nogami, tworząc wiry pod powierzchnią wody. Ich nogi są pokryte drobnymi, wodoodpornymi włoskami, które zatrzymują powietrze. Uniemożliwia im to przebicie się przez warstwę napięcia powierzchniowego wody. Te długie nogi pozwalają też równomiernie rozłożyć ciężar. Dzięki temu właśnie nie toną.
Komary –
należą do rodziny Culicidae. Komary są pasożytniczymi szkodnikami, ale mają też talent do chodzenia po wodzie. Ich niezwykle elastyczne nogi mają trzy sekcje, w tym rowki zawierające kieszenie powietrzne. Pomaga to im utrzymać się na jej powierzchni. Wykorzystują również jej napięcie powierzchniowe. Ta zdolność pozwala im także składać jaja i wylęgać się na powierzchni wody.
Świerszcze karłowate –
najmniejsze gatunki świerszczy, należące do rodziny Tridactylidae. To mały owad o dł. około 0,6 cm. Używa tylnych nóg, aby pomóc skakać i wskakiwać na powierzchnię wody. Chociaż mają sześć nóg, ich gigantyczna tylna para ma sprężynowe, przypominające wiosła nogi. Napędzają one wodę w dół i pozwalają przez to skakać na odległość do 5,4 długości ich ciała.
