Botanika to obszerna dziedzina biologii zajmująca się wszelkimi zjawiskami dotyczących roślin. Przedstawiamy słowniczek terminów botanicznych, w którym znajdują się najważniejsze pojęcia ze świata roślin. Słowniczek terminów botanicznych przydaje się na lekcji biologii, a także podczas pielęgnacji roślin na działce czy przydomowym ogródku. Od teraz będziesz wiedzieć, jaka jest definicja gatunku, kolby, liścia, drzewa, pędu i wielu innych terminów.
Słowniczek terminów botanicznych wg alfabetu
Anatomia roślin – nauka o budowie wewnętrznej roślin.
słowniczek terminów botanicznych,słowniczek terminów botanicznych,,słowniczek terminów botanicznych,słowniczek terminów botanicznych,
Botanika – dział biologii zajmujący się badaniami nad roślinami. Obejmuje całokształt wiedzy o świecie roślin i związanych z nimi zjawiskach.
Blaszka – rozszerzona część płatka.
Bulwa – zgrubiała część korzenia lub pędu, pełniąca w roślinie funkcję spichrzową, przetrwalnikową oraz rozmnażania wegetatywnego. W bulwach gromadzone są substancje zapasowe, czyli głównie białka i cukry albo skrobia. U niektórych roślin bulwa może magazynować wodę.
Bylina – roślina trwała, wieloletnia, posiada niezdrewniałe pędy podziemne w postaci kłączy, rozłogów, bulw lub cebul.
Cebula – jest to przekształcony pęd podziemny pełniący funkcje spichrzowe i przetrwalnikowe. Charakteryzuje się silnie skróconą łodygą nazywaną piętką, na której gęsto osadzone, spichrzowe liście gromadzą substancje zapasowe (np. u tulipana, szafirka), zewnętrzne liście zazwyczaj martwe i skórzaste, tworzą ochronne łuski, na szczycie pąk wierzchołkowy, który w porze wegetacji wyrasta w część nadziemną, w kątach liści znajdują się pąki boczne, z których mogą wykształcić się nowe cebule (forma rozmnażania wegetatywnego).
Drzewo – wieloletnia roślina o wyraźnie wykształconym pniu, który w pewnej wysokości nad ziemią rozgałęzia się w koronę: Drzewa dzieli się na: iglaste, liściaste, owocowe, drzewa karłowate, niskopienne, wysokopienne, rozłożyste, młode, stare, prastare.
Dwuletnia roślina – roślina potrzebująca do odbycia cyklu rozwojowego dwóch okresów wegetacyjnych.
Dwupienna roślina – roślina, której część osobników wytwarza wyłącznie kwiaty żeńskie, a część wyłącznie kwiaty męskie. Dwupienność występuje u niektórych drzew i roślin zielnych.
Gatunek- jest to zbiór roślin posiadających podobne cechy, o wspólnym pochodzeniu, zdolnych do krzyżowania się w warunkach naturalnych i o zbliżonych wymaganiach środowiskowych.
Grono – jest to kwiatostan, w którym po bokach wydłużonej osi głównej, zakończonej kwiatem, na szypułkach znajdują się kwiaty rozwijające się od dołu do góry. Kwiaty w gronie mogą wyrastać na wszystkie strony, może być także grono dwustronne lub jednostronne.
Jagoda – owoc wielu roślin, mający mięsistą, soczystą owocnię, która zwiera zwykle wiele nasion. Na przykład jagody, borówki, jarzębiny.
Jednopienne rośliny – rośliny u których występują męskie i żeńskie narządy rozrodcze na jednym osobniku.
Jednoroczne rośliny – rośliny przechodzące cały cykl rozwojowy (od wykiełkowania z nasiona do wydania własnych nasion) w ciągu jednego okresu wegetacyjnego, później ginące. Przetrwają tylko nasiona.
Kielich – najbardziej zewnętrzna część kwiatu, składająca się z okółka zielonych działek kielicha, które rozwinęły się z normalnych liści podkwiatkowych. Główną funkcją kielicha jest osłanianie wewnętrznych części kwiatu.
Kłącze – wydłużony, zgrubiały pęd podziemny służący do rozmnażania wegetatywnego i gromadzenia zapasów pokarmowych.
Kolanko – zgrubienie pędu roślin traw. Występuje w podstawie międzywęźla nad węzłem i z niego wyrasta liść, a dokładniej pochwa liściowa.
Słowniczek terminów botanicznych
Kolec – jest to wytwór epidermy oraz tkanek znajdujących się pod nią. Wykształca się na łodygach, liściach lub owocach.
Kolba – kłos, którego oś główna jest silnie zgrubiała. Często w kolbie kwiaty ułożone są bardzo gęsto i ściśle obok siebie.
Korona kwiatowa – element kwiatu, który składa się z okółka barwnych płatków korony, które stanowią powabnię dla owadów albo innych zwierząt zapylających kwiaty. Korona jest wewnętrzną częścią okwiatu.
Korzeń – organ roślinny, część sporofitu, która dostarcza roślinom wodę i sole mineralne, przytwierdza rośliny do podłoża, a u roślin wieloletnich może także pełnić funkcję organu spichrzowego.
Kwiat – organ roślin nasiennych, w którym wykształcają się wyspecjalizowane elementy służące do rozmnażania.
Kwiat grzbiecisty – kwiat o koronie, przez którą można przeprowadzić tylko jedną oś symetrii. Kwiaty grzbieciste są bardziej zaawansowane ewolucyjnie niż kwiaty promieniste, które mają dwie lub więcej osi symetrii.
Kwiat promienisty – kwiat przez, który można przeprowadzić więcej niż jedna oś symetrii. Jest to najstarszy ewolucyjnie typ budowy kwiatów.
Krzewinka – niskie ok. 50–60 cm krzewy, często pokładające się i płożące. Płożąc się i krzaczasto rozkrzewiając tworzą często zwartą darń. Krzewinki rosnące nisko przy ziemi, o pędach do niej przylegających i bardzo małej wysokości nazywane są krzewinkami szpalerowymi. Rośliny takie najczęściej występują w górach i tundrach.
Liść prosty- liść z jedną blaszką liściową. Blaszka ta może być jednak wcinana, lecz wcięcia zwykle nie sięgają centralnej wiązki przewodzącej. Liście sieczne, u których wcięcia sięgają nerwu głównego, odróżnić można od złożonych po tym, że odpadają w całości.
Liść – organ roślinny, wyrastający z węzłów. Liść jest końcowym elementem rozgałęzień pędu, wyodrębniającym się ze względu na funkcję i budowę od łodygi. Pełni głównie funkcje odżywcze i z tego powodu ma zwykle dużą powierzchnię, która umożliwia pochłanianie odpowiedniej ilości promieniowania słonecznego. Poza tym liść bierze udział w transpiracji, gutacji i wymianie gazowej. Liść czasami pełni także funkcje spichrzowe, czepne, ochronne, obronne oraz pułapkowe.
Liść trójlistkowy – liść składający się z trzech blaszek liściowych (zwanych listkami) osadzonych na wspólnej osadce liścia (osi liścia). Poszczególne listki odpadają osobno od osadki liścia.
Łodyga – główna oś pędu, na której wyrastają liście i kwiaty. Na łodydze znajdują się także pączki.
Nasienie – cześć rośliny nasiennej powstająca z zalążka. Służy do rozmnażania się i jest też formą przetrwalnikową.
Orzech – owoc suchy, niepękający, jednonasienny, z owocnią silnie zdrewniałą i niezrośniętą z nasieniem.
Owoc – część rośliny, która powstaje z rozrośniętej ściany zalążni, która z kolei tworzy owocnię i zawiera nasiona.
Owocnia – ściana owocu osłaniająca znajdujące się wewnątrz nasiono. Owocnia powstaje przez rozwój ściany zalążni.
Owocostan – część rośliny, która powstaje przez zrośnięcie owoców w jednym kwiatostanie
Pasożyt – organizm, czerpiący korzyści ze współżycia z drugim organizmem, któremu przynosi szkody.
Pęd – jedna z najważniejszych (obok korzenia) część rośliny, która składa się z łodygi i osadzonych na niej liści lub pączków.
Pęd krótki – tzw krótkopęd, czyli silnie skrócony fragment pędu spotykany u niektórych roślin. Pęd krótki cechuje się krótkimi międzywęźlami i bardzo blisko siebie osadzonymi liśćmi. U wielu drzew iglastych, a także liściastych krótkopędy są głównymi albo wyłącznymi miejscami tworzenia się liści.
