Kot Japoński Bobtail

Pewne źródła podają, że pierwsze opisy rasy kot japoński bobtail pochodzą aż z III wieku! Jednak rzecz jasna ciężko jest potwierdzić tę informację. Jednak pierwsze, znane opisy pochodzą z X wieku. Nawet w japońskich świątyniach znajdują się wizerunki tego kota. Jego japońska nazwa to Maneki Neko. Jest to pierwotna rasa z Japonii. Początkowo ich właścicielami byli szogunowie, szlachcice, oraz rodzina cesarska. Wysoka pozycja tych zwierząt sprawiała, że zostały otoczone czcią, a na ich temat powstało wiele legend. Japońskie bobtaile są rzadko spotykane na wystawach.

Można nazwać je symbolem Japonii. Powstają tam komiksy, gry komputerowe, książki, gdzie głównym bohaterem jest ten kot. Najsłynniejsza jest seria Hello Kitty. Sympatyczny kotek zdobi koszulki, telefony komórkowe, a nawet samochody. W środkowej części japońskiej wyspy Honsiu, w mieście Seto co roku około 29 sierpnia odbywa się Kuru Fuku Maneki Neko Festival, czyli Dzień Kota Powitalnego. W tym mieście znajduje się także muzeum poświęcone temu kotu.

Szczęście przynoszą także Koty Powitalne w wydaniu figurek, które stawia się przed wejściem do mieszkania. W urzędach czy przedsiębiorstwach nadal znajdują się obrazy i rzeźby przedstawiające kota. Mają sprzyjać szczęściu. Z tego powodu często nazywane są kotami powitalnymi. Figurka w kolorze białym symbolizuje (podobnie jak w Europie) czystość. Czarna ma ochronić nas przed złem. Czerwona pomaga w sprawach miłosnych i małżeńskich, a różowa sprzyja romansom, związkom i innym relacjom. Kolor zielony zapewni nam bogactwo oraz pomoże w efektywnej nauce. Złota figurka zapewni nam pomyślność i dobrobyt. Najszczęśliwszy układ to tak zwany „Mi-Ke” („trzy włosy”), czyli rudo-biało-czarny, który zapewnia ogólne szczęście.

kot japoński bobtail
kot japoński bobtail

Hodowlą japońskich bobtaili zainteresowali się Amerykanie. Pierwsze pojawienie się tych kotów datuje się na rok 1908. Jednak dopiero w 1968 roku, dzięki pani Elisabeth Freret trzej przedstawiciele tej rasy trafiły do Stanów Zjednoczonych i tam rozpoczęły linię hodowlaną. To właśnie dzięki nim rasa została rozpowszechniona, ponieważ w Japonii nie ma hodowli tych kotów. To oni nazwali kota bobtail, czyli „obcięty ogon”. W 1976 roku koty zostały zakwalifikowane do międzynarodowej wystawy championów. Ciężko spotkać tą rasę w naszym kraju.

Została uznana przez CFA w roku 1971.

Wygląd i typ sylwetki kota japońskiego bobtail

Sylwetka kota jest średniej wielkości i jest dobrze umięśniona. Jest raczej lekki i waży od dwóch i pół do czterech kilogramów. Najbardziej charakterystyczną cechą jest bardzo krótki, zakrzywiony lub zawinięty ogonek. Zazwyczaj długość ogona to od pięciu do siedmiu centymetrów, choć zdarzają się dłuższe – do dwunastu centymetrów. W tym momencie należy dodać, że ani długość ogona, ani jego kształt nie jest dziedziczony, lecz stanowi indywidualną cechę każdego osobnika. Głowa o kształcie trójkąta równobocznego ma wysokie kości policzkowe. Duże, owalne oczka są szeroko osadzone oraz ustawione ukośnie. Kolor tęczówki zależy od ubarwienia. Jednak za typowy kolor uważa się pomarańczowy, miodowy i złocisty. Zdarzają się także oczy w kolorze niebieskim lub dwukolorowe. Nos jest długi i prosty.

Akceptowane są różne kolory sierści: biały, czarny, rudy. Sierść może być także dwubarwna, szylkretowa i łaciata (gdzie najwięcej łatek jest na głowie, ogonie i łapach). Najbardziej pożądane umaszczenie to czarno-rudo-białe, nazwane „Mi-Ke”. Nie dopuszcza się jedynie umaszczenia colorpoint typu syjamskiego), czekoladowego i liliowego. Oznaczenia na futrze muszą być intensywnie widoczne. Włoski na ogonie są dłuższe niż na tułowiu i rosną w różnych kierunkach. Sierść kota jest miękka i jedwabista w dotyku.

Kot japoński bobtail charakter i usposobienie

To miłe kotki, które mają łagodne usposobienie. Łatwo przywiązują się do swoich właścicieli. Podążają za nimi niemal krok w krok, „pomagają” w codziennych czynnościach, szczególnie, że są ciekawskie. Jednak nie ufają obcym ludziom. Źle znoszą długie przebywanie bez swoich opiekunów, bez nich nudzą się i tęsknią. To „rozmowne koty”, mają szeroką gamę tonów i dźwięków. Te dźwięki nie są jednak zrozumiałe dla europejskich kotów, a więc niezbyt „dogadują się” z kotami innych ras. Najlepiej, aby żyły pod jednym dachem z innymi bobtailami, ale dobrze porozumie się także z psem. Wprost kochają dzieci! Zresztą ze wzajemnością.

Mieszkając z kotem tej rasy nie musisz obawiać się o swoje meble, ponieważ raczej nie skacze po nich i nie wyleguje się na szafach. Musimy być przygotowani na to, że będzie wręcz domagał się pieszczot, bo uwielbia głaskanie. To inteligentne i błyskotliwe stworzenia. Lubią się bawić i są aktywne. Nie są pozbawione pierwotnych instynktów, lubią polować czy wspinać się na drzewa. Co ciekawe uwielbiają wspinać się na… ludzi. Chętnie „podróżują” przyczepione do ich barków, czy pleców. Lubią podróżować, nie boją się tego i łatwo przyzwyczają się do nowych miejsc.

kot japoński bobtail bez ogona
kot japoński bobtail

Kot Japoński Bobtail,

Zdrowie i pielęgnacja

Sierść sporadycznie linieje, należy więc od czasu do czasu (raz albo dwa razy w tygodniu) wyszczotkować kota. Pomponikowi na końcu ogona należy nadać kształt za pomocą grzebienia. Sprawdzajmy uszka, które w razie potrzeby należy wyczyścić oraz pazurki, które należy przycinać specjalną obcinaczką. Dodatkowo zapewnijmy mu drapak oraz odpowiednio zabezpieczone zaplecze do zabawy, ponieważ japoński bobtail lubi się wspinać. Nie zapomnijmy o tym, że bardzo istotne jest zapewnienie odpowiednio zbilansowanej diety.

Hodowla Maneki Neko nie jest trudna. To odporne koty, cieszące się dobrym zdrowiem. Nie musimy obawiać się o choroby zdrowotne, które nękają na przykład Manksa, który też ma krótki ogonek. Niestety poruszanie ogonem może być bolesne, to ze względu na to, że skręcenie związane ze skróceniem ogona bądź załamanie kręgów powoduje zrastanie się kości ogonowych. Tej przykrej dolegliwości nie można niestety wyeliminować drogą selekcji.

Białe, niebieskookie Bobtaile, w odróżnieniu od innych ras kotów, nie mają problemów ze słuchem.

Kotki tej rasy są dobrymi matkami, które dzielnie znoszą poród, nawet jeśli jest ciężki. W tym przypadku często się to zdarza, ponieważ rodzące się kotki są nad wyraz duże. Rzadko jednak zdarza się, że kotki rodzą się martwe lub umierają podczas porodu, a więc o to nie musimy się bać. Koty rasy japoński bobtail rozwijają się troszkę wolniej w stosunku do innych ras, jednak są o wiele bardziej aktywne.