Żarłacz biały (Carcharodon carcharias)

Rekiny od zawsze budziły postrach człowieka. Rekin jest symbolem wrogości, agresji, siły, sprytu. Jednocześnie budzi lęk i fascynację. Film Stevena Spielberga „Szczęki” sprawił, że rekin stał się ikoną współczesnej kultury. Przedstawiamy jednego z przedstawicieli tych pięknych i bezwzględnych drapieżników – żarłacza białego. To właśnie ten rekin był głównym bohaterem kultowego amerykańskiego filmu z 1975 roku.

 

Żarłacz ludojad – czy aby na pewno?

Żarłacz biały (zwany także rekinem ludojadem lub żarłaczem ludojadem) jest największą drapieżną rybą, z rodziny lamnowatych rzędu rekinokształtnych. Żarłacz to niezwykle niebezpieczna ryba, również dla człowieka. Żarłacz ludojad uważany jest za jedno z najniebezpieczniejszych zwierząt na świecie, a także jedną z największych drapieżnych ryb. Największym rekinem jest rekin wielorybi. W żołądkach schwytanego rekina można znaleźć szczątki nie tylko dużego żółwia i foki, ale także szczątki człowieka.

Żarłacz biały piękny i bezwzględny drapieżnik
żarłacz biały

Średnio każdego roku na świecie nawet 100 ludzi (w różnych źródłach podawane są różne dane) zostaje zaatakowanych przez żarłacze. Często są to amatorzy sportów wodnych, np.: surfingu. Jednak liczne analizy przypadków ataków tego rekina na ludzi, wskazują, że człowiek nie zalicza się do jego ulubionych przysmaków. Żarłacz atakuje ludzi, jednak z reguły ich nie gryzie, a „jedynie” szarpie. Wskazuje to na to, że atakuje człowieka (nie zjada), tylko wtedy, gdy czuje się zagrożony. Zatem, pogłoski, że niby jest to rekin ludojad, są mocno przesadzone. Z pewnością duża w tym zasługa wspomnianego wcześniej filmu. Choć wiadomo, że bliskie spotkanie z rekinem żarłaczem może zakończyć się poważnymi obrażeniami, a nawet śmiercią. W wyjątkowych sytuacjach rekin może także pożreć fragmenty ludzkiego ciała.

Żarłacz biały występowanie

O rekinie żarłaczu w gruncie rzeczy wiemy niewiele. Jest to ryba będąca w nieustannym ruchu, ponadto niezbyt przyjazna w stosunku do człowieka. Żarłacza białego najczęściej można spotkać w okolicy strefy umiarkowanej i tropikalnej. Występuje głównie w ciepłych wodach oceanicznych w pobliżu Australii, Nowej Zelandii, Stanów Zjednoczonych i Południowej Afryki. Najliczniej występuje w wodach w pobliżu RPA. Pływa także w wodach chłodniejszych. Najlepiej się czuje w otoczeniu o temperaturze od 12 do 24 °C.

 

Żarłacz biały opis charakterystyka wyglądu

Żarłacz biały charakteryzuje się masywną, krępą sylwetką. Jest silny i umięśniony. Największe żarłacze osiągają długość 6-7 metrów i wagę 2-3 ton. Podobno znaleziono rekiny, które mierzyły nawet 12 m, jednak nie są to potwierdzone informacje. Samica jest większa od samca. Grzbiet jest niebieskoszary, brzuch jaśniejszy – biały lub jasnoszary. Ma krótki pysk, małe oczy i niewielką tryskawkę (zewnętrzny otwór skrzelowy).

rekin ludojad

Żarłacz biały szczęki

Oczywiście największą sławę żarłaczowi przyniosły mu jego szczęka i niezwykłe zęby ułożone w dwóch rzędach. Jego 48 trójkątnych i ostrych zębów zakończonych jest krawędziami „piłami”. Zęby żarłacza mogą osiągać nawet 5 cm długości. Spotkanie z bardzo ostrymi zębami żarłacza nie może skończyć się dobrze. W ciągu życia rekin niejednokrotnie traci zęby. Ma to szczęście, że proces wymiany zębów trwa u niego przez całe życie. Gdy straci jedne zęby, szybko pojawiają się kolejne.

Szczęki rekina nie są zbudowane z kości, a chrząstek połączonych tkanką łączną. Mięśnie przesuwają szczęki w dół i na boki. Dzięki temu żarłacz biały może znacznie rozsunąć szczękę i zassać ofiarę. Ponadto jego szczęki zaliczają się do jednych z najsilniejszych i najmocniejszych wśród wszystkich gatunków zwierząt. Siła nacisku szczęk może wynosić nawet 2 tony. Warto także dodać, że żarłacz ludojad jest nie tylko silny, jest także znakomitym i szybkim pływakiem, pływa z prędkością do 40 km/h.

 

Żarłacz biały pożywienie

Rekin żarłacz biały ma bardzo czuły węch. Ośrodek mózgu odpowiedzialny za węch jest większy niż pozostałe części mózgu. Potrafi wyczuć kilka kropel krwi z odległości nawet kilku kilometrów. Nozdrza żarłacza zbudowane są z płata skóry, reguluje wpływanie wody do środka. Właśnie tam umieszczona jest opuszka węchowa, która odpowiada za wykrywanie zapachu. Opuszka zbudowana jest z ciasno ułożonych płytek tkankowych, które są czułe na związki rozpuszczone w otaczającej je wodzie. Opuszki żarłacza białego są największe spośród wszystkich rekinów. Umożliwiają rozpoznawanie krwawiących zwierząt oraz rozkładających się zwłok.

Jego główne pożywienie stanowią ryby, żółwie morskie, ptaki, foki i delfiny. Najbardziej ceni tłuste mięso, być może dlatego atakuje człowieka, ale rzadko kiedy go pożera. Człowiek jest dla niego za chudy. Jak zje obfity posiłek, zazwyczaj nie je przez kilka następnych dni. Poluje samotnie. Jako jedyny rekin, w celu lepszego zobaczenia ofiary, na chwilę wyskakuje ponad powierzchnię wody. Do perfekcji opanował wyskakiwanie z wody w celu pożarcia foki. Choć jest to bardzo widowiskowe, to nie zawsze kończy się sukcesem. Warto wspomnieć, że jest także świetnym „psychologiem” – wyczuwa strach, zdenerwowanie, szybsze bicie serca.

rekin żarłacz biały

Żarłacz biały rozmnażanie

Żarłacze łącza się w klany. Silniejsze osobniki dominują nad słabszymi, jednak w grupie każdy osobnik pełni określoną funkcję. Tworzą własną hierarchię i reguły w obrębie klanu, a także większych populacji. Samice stoją ponad samcami, a stali bywalcy danego obszaru dominują nad przybyszami. Niektóre dane wskazują na to, że żarłacz biały potrafi zmienić płeć – zamienić się z samca w samicę.

Żarłacz jest żyworodny, co oznacza, że do jego zapłodnienia dochodzi wewnątrz macicy, a jaja są przytwierdzone do macicy łożyskiem żółtkowym. Trudno określić, jak długo żyje żarłacz ludojad, gdyż naukowcy nie są w tym temacie zgodni. Jedni uważają, że żyje nie dłużej niż 30 lat, inni sądzą, że może dożyć nawet 100 lat.

 

Żarłacz biały gatunek zagrożony wyginięciem

Rekiny zaliczają się do ważnego elementu ekosystemu morskiego. Dla człowieka są cenionymi zdobyczami, a to sprawia, że są to zwierzęta zagrożone wymarciem. Choć mięso rekina żarłacza nie jest zbyt smaczne, to i tak zapaleni wędkarze marzą, by go upolować. Dla samej chwały i satysfakcji z upolowania tak wielkiej ryby. I do tego „ludojada”!

Od kilku lat w Europie obowiązuje zakaz połowu i przewożenia większości gatunków rekinów, w tym żarłacza białego. Rekin żarłacz biały obecnie jest zaliczany do gatunku podwyższonego ryzyka wyginięciem. Nielegalne połowy rekina sprawiają, że ten gatunek wymiera w zastraszającym tempie. Średnio na 2 złowione przez człowieka rekiny przypada 1, który ginie w wodzie.

COMMENTS

Comments are closed.