Buryat-mongolian wolfhound

W surowym, azjatyckim klimacie, na terenach Buriacji i Mongolii, swój początek bierze piękna i niezwykle wierna rasa Buryat-mongolian wolfhound. To rasa psów stróżujących. Dawniej miały status świętych w buddyjskich zakonach i klasztorach, a dziś towarzyszą człowiekowi w codziennym życiu. Doskonale sprawdzają się także w ochranianiu osad i hodowli bydła. Ich przyjazne usposobienie i pogodny charakter sprawiają, że choć trudno je spotkać w Europie, cieszą się uznaniem i rosnącą popularnością. Poznajcie wilczarza buriacko-mongolskiego.

Rasa Buryat-mongolian wolfhound powstała przed kilkuset laty w Mongolii. Stanowiła efekt rosnącego zapotrzebowania na silnego i wiernego psa pasterskiego, który będzie chronił hodowlę bydła przed drapieżnikami i złodziejami. Hodowcom zależało więc na tym, by pies, mający strzec stada posiadał szereg cech, predestynujących go do tej pracy. W cenie były: odwaga, atletyczna budowa ciała, potężny wzrost i wielkość, błyskawiczne reagowanie na potencjalne zagrożenie oraz nieustępliwość. Oczywiście, niezbędne było również przyjazne nastawienie do ludzi, dzięki któremu pies pasterski współpracował ze swoim właścicielem i był mu posłuszny. Efektem starań hodowców było powstanie rasy Buryat-mongolian wolfhound – psów łączących w sobie potężną budowę i typowo pasterski temperament.

Sierść wilczarza buriacko-mongolskiego

Charakterystyczną cechą wyglądu psów burjaattikoria, jak również nazywa się tę rasę, jest mocno atletyczna sylwetka i doskonałe umięśnienie. Psy posiadają nie tylko masywne ciało, ale równie duża, proporcjonalną głowę. Czaszka psa jest szeroka, a czoło płaskie. Szyja bardzo mocno umięśniona, z tyłu dość płaska. Oczy psów tej rasy mają niewielki rozmiar oraz najczęściej piwną barwę. Uszy posiadają trójkątny kształt i raczej średnią wielkość. Łapy psów również wskazują na przeznaczenie pasterskie rasy, gdyż są silne i mocno umięśnione, o odpowiedniej szerokości. Atletyczna budowa w żadnym stopniu nie ogranicza ruchliwości psa, który doskonale czuje się na wolnym wybiegu i charakteryzuje doskonałą wydolnością fizyczną. Psy te są także bardzo szybkie, dlatego chętnie towarzyszą swoim właścicielom podczas biegu czy jazdy na rowerze. Warto jednak pamiętać, że w przypadku tak dużych psów, nie zaleca się długodystansowych wypraw, z uwagi na duże obciążenia dla kości i stawów zwierzęcia. Dorosły pies rasy Buryat-mongolian wolfhound osiąga do 65 cm wysokości w kłębie. Suka może mierzyć do 62 cm wysokości.

pies Burjat-Mongolskij Volkodav
Burjat-Mongolskij Volkodav

Jednak najbardziej charakterystyczną cechą psów tej rasy jest ich bujna sierść. To właśnie jej, wilczarz buriacko-mongolski, zawdzięcza swoją wielką popularność i nietuzinkowy wygląd. Na całym ciele, okrywa włosowa jest gęsta i długa. Nieco krótsza sierść znajduje się w okolicach głowy i uszu. Najpopularniejszym umaszczeniem tych psów jest kolor ciemny, czarny lub brązowy z elementami jasnego. Warto pamiętać, że przy tak długiej i bujnej sierści, psy tej rasy wymagają odpowiedniej pielęgnacji. Regularne wyczesywanie sierści jest obowiązkiem każdego właściciela wilczarza buriacko-mongolskiego.

Pogodny i przyjazny

Co ciekawe, mimo swej popularności w krajach Azji oraz wielowiekowej tradycji, rasa Buryat-Mongolian Wolfhound nie została zarejestrowana przez FCI. Lokalne federacje i związki kynologiczne uznały wilczarza burjacko-mongolskiego za oficjalną rasę, jednak międzynarodowa federacja nadal nie podjęła takiej decyzji. Co stoi na przeszkodzie? Jak sama nazwa wskazuje, przy tworzeniu rasy wolfhound udział miał materiał genetyczny wilków, co często bywa przeszkodą w rejestracji rasy.

Warto poświecić kilka słów, by omówić temperament psów rasy Buryat-mongolian wolfhound. Otóż, charakteryzują się one wspaniałym, niezwykle spokojnym usposobieniem. Psy te mogą być świetnymi towarzyszami ludzi, są przyjaźnie nastawione również do dzieci. Jednak wilczarz buriacko-mongolski, to nie tylko doskonały towarzysz i wierny kompan, ale także pracowity stróż posesji. Z pewnością zareaguje na obcych, gdyż tak podpowiada mu jego pasterska natura. Szkolenie tego psa jest procesem złożonym i wymaga sporej konsekwencji od właściciela Pies ten ma niezwykle silną osobowość i charakter. Wymaga wiele od siebie, ale i od właściciela. Trening najlepiej rozpocząć w okresie szczenięcym, kiedy pies wyrabia większość swoich nawyków. Pozwoli to zapanować nad jego zachowaniami w przyszłości. Podstawą dojrzałej i bezproblemowej relacji na linii Buryat-mongolian wolfhound – człowiek, jest wzajemne zaufanie zrozumienie oraz akceptacja. Pies potrzebuje bliskości człowieka i lubi pochwały, więc najlepszym bodźcem do ćwiczeń i jednocześnie nagrodą, będą smakołyki oraz pieszczoty.

pies rasy Buryat-mongolian wolfhound

Naturalnym środowiskiem wilczarza mongolskiego jest otwarta przestrzeń. Jeśli więc dysponujemy niewielkim mieszkaniem, naszym obowiązkiem będą częste spacery oraz zadbanie o to, by pies mógł swobodnie wybiegać się bez smyczy. Ma to niezwykle istotny wpływ na jego organizm, pozwala zapobiegać nadwadze oraz licznym schorzeniom kości, stawów, mięśni, układu krążenia itp. Świetnie, jeśli dysponujemy własnym ogrodem lub chociażby kawałkiem miejsca, gdzie pies będzie mógł swobodnie pohasać. Nasz pupil z pewnością nam to wynagrodzi.

Buryatmongolian wolfhound – dieta

Buryat-mongolian wolfhound nie ma specjalnie wygórowanych wymogów dietetycznych, jednak warto pamiętać, by karma – zarówno sucha, jak i mokra – była bogata w witaminy. To sprawi, że nasz pies będzie miał mocniejsze kości, silniejsze stawy, więcej energii do życia oraz lepszą odporność. Burjaty żyją z reguły od 12 do 14 lat, co przy tak dużej masie ciała i wzroście jest niezłym wynikiem. Należy pamiętać, że długość życia psa będzie zależała od warunków, jakie mu zapewnimy, od właściwej opieki oraz diety. Pełnowartościowa karma nie tylko zapewni wszelkie niezbędne składniki odżywcze, ale również pozwoli kontrolować wagę psa. W sytuacji, kiedy pies nie ma zbyt wiele przestrzeni do swobodnego ruchu, zbyt obfite karmienie może skutkować nadwagą lub otyłością. Ta z kolei prowadzi do wielu groźnych chorób i licznych dolegliwości.

Inne nazwy: Buryat-Mongolian Wolfhound, Burjatvarghund, Hotosho, Bavgar, Banhar, Bankhar, Mongolian Mastiff, Mongolian Shepherd, Mongolian Four-Eyed Dog